Βιργιλίου Αινειάδα

Οι δυο διασημότερες έμμετρες αφηγήσεις της «χρυσής εποχής» της λατινικής λογοτεχνίας είναι η Αινειάδα του Βιργιλίου (70-19 π.Χ.) και οι Μεταμορφώσεις του Οβιδίου (43 π.Χ.-17 μ.Χ.). Τεχνικά και οι δύο ανήκουν στο είδος «έπος», αλλά η πρώτη αναλαμβάνει να στήσει μνημείο για τον άνδρα που έχει ως αποστολή να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της μελλοντικής Ρώμης, η δεύτερη διατίθεται ως ένα είδος έμμετρης μυθολογικής εγκυκλοπαίδειας, όπου, μοιραία, περισσεύουν ελληνικά ονόματα, πρόσωπα και πράγματα. Στην πρώτη ακούγεται πέρα και πάνω απ’ όλα το maestoso ενός εθνικού καταστατικού μύθου, στη δεύτερη κυριαρχεί το allegro και το allegretto δεκάδων μύθων που, ακόμη κι αν έχουν τραγικό στίγμα, γίνονται άθυρμα ενός νάρκισσου και παίζοντος αφηγητή. Συμβαίνει ο υπογραφόμενος να έχει αντιμετωπίσει τη μεταφραστική πρόκληση της Αινειάδας αφού προηγουμένως είχε θητεύσει μεταφραστικά στις Μεταμορφώσεις….