Ημερολόγιο τέχνης 1945,2017. Η περιπέτεια μιας συλλογής

Το Ημερολόγιο Τέχνης του Βλάση Φρυσίρα έχει πολλούς πρωταγωνιστές.Καταρχάς την ίδια τη συλλογή και την περιπέτεια συγκρότησής της.Τους καλλιτέχνες και τα έργα τους.Τους θεατές της.Διάσημους και μη.Το Μουσείο που τη στεγάζει.Το κτίριο με τη βουβή ιστορία του.Που υποδέχεται πάντα ολόφωτο και με την ίδια προσμονή υποψιασμένα και ανυποψίαστα βλέμματα.Κυρίως όμως,τον άνθρωπο πίσω απ’όλα αυτά.Όσα καθόρισαν τον ίδιο και τις επιλογές του.Και εκείνους που τον στήριξαν και τον στηρίζουν στην υλοποίηση του δημιουργικού του πάθους.Πάθος που σε τελική ανάλυση υπερασπίζεται μια ζωγραφική ζωντανή,ανθρωποκεντρική,παραστατική,σκοτεινή και πολύχρωμη,μελαγχολική και ελπιδοφόρα.Χωρίς να προεξοφλεί το μέλλον της.Αντιμετωπίζοντάς την,όμως,με όρους μέλλοντος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΑΤΟΣ

Γράφοντας αυτό το χρονικό ο Βλάσης Φρυσίρας,δεν αφήνει αμφιβολίες αν υπάρχει ιστορία και αν υπάρχουν δημιουιργοί της.Η επιθυμία και η θέληση οδηγούν τις πράξεις των ανθρώπων.Και όταν υπάρχει επιθυμία ισχυρή,ανάλογες είναι και οι πράξεις.Έτσι χαρακτηρίζουμε κάποιον ισχυρό,από τις πράξεις του.Η συλλογή του τόσο σπάνιου ανθρώπου Βλάση Φρυσίρα,τον οποίο χαρακτηρίζει ιδιαιτέρως η θεληματικότητα,είναι το αποτέλεσμα επιθυμίας-πάθους,ποιυ τόσο μαζί με τον ισχυρό άντρα σε ένα πρόσωπο.Όχι ένας αγοραστής αλλά ένα ισχυρό στήριγμα για το όφελος της τέχνης και των καλλιτέχνων,ενάντια στην αγοραία πεποίθηση του ανώφελου της τέχνης.Όπως τον γνώρισα έτσι παραμένει,πατρικός και στέρεος.Με φυσικό τρόπο άνοιξε την ακτίνα δράσης του σε όλη την Ευρώπη και έκανε σώμα ενιαίο την νέα ελληνική ζωγραφική και τη νέα ζωγραφική των Ευρωπαίων καλλιτεχνών,για πρώτη και μοναδική φορά.Συναντήθηκε με τους πιο ξεχωριστούς και ιδιαίτερους ανθρώπους της ηπείρουι κάνοντας μια συλλογή έργων τους.Μεγάλης χειρονομίας άνθρωπος,κατά την ταπεινή μου γνώμη.
ΚΩΣΤΑΣ ΝΤΑΟΥΛΑΣ