Δύο στιγμές ζωής

Δυο στιγμές της ζωής το χθες και το σήμερα. Χθες, το ταξίδι στην αυτοκρατορική Κίνα, η άφιξη με το Οριάν Εξπρές στην Κωνσταντινούπολη κι αργότερα μια καινούρια αρχή στη Θεσσαλονίκη και στο προπολεμικό Λονδίνο. Στα μονοπάτια της ζωής, η Ξανθή διασταυρώνεται με τον Μάρκο, την ανεκπλήρωτη αγάπη από τη χαμένη πατρίδα. Μετά έρχεται ο Πάτρικ, ο πληθωρικός Άγγλος ρεπόρτερ, που μαζί διασχίζουν τη Μάγχη, ενώ στην Ευρώπη πέφτει η σκιά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η απελευθέρωση τη φέρνει πίσω στην Ελλάδα για να χτίσει με πάθος και πείσμα από την αρχή τη ζωή της.

Σήμερα, η Σόνια, απόγονος του Μάρκου, εμπλέκεται ερωτικά με δύο άντρες, τον Λεωνίδα και τον Μάνο. Δυο φόνοι που θα διαδραματιστούν μπροστά στα μάτια της είναι το μοιραίο σταυροδρόμι που θα την παγιδέψει στον ιστό της αράχνης των μεγάλων συμφερόντων και του ξεπλύματος χρημάτων.
Ο αστυνομικός Στέφανος Λύτρας θα αναλάβει να ξεσκεπάσει τους φόνους, τη διαπλοκή και τα αφανέρωτα μυστικά, ώστε τα σκοτάδια να διαλυθούν και να έρθει η κάθαρση και η δικαιοσύνη.
Ο μεγάλος πολυέλαιος της αίθουσας έπεσε στο δάπεδο κάνοντας τρομακτικό θόρυβο. Γυαλιά εκτινάχθηκαν παντού, τραυματίζοντας πολύ κόσμο. Κανείς δεν μπόρεσε να δει τον δολοφόνο, μέσα στον χαμό που ακολούθησε τους πυροβολισμούς.
Ένα φαναράκι φώτιζε τον χώρο, που ήταν απέριττος, με μόνο ένα μεγάλο παχύ χαλί πάνω στο δάπεδο. Της είχαν πει ότι οι Κινέζοι Μαντσού είχαν ευγενικούς τρόπους και να μη φοβάται. Καθώς προχωρούσε πίσω από τη θεραπαινίδα, για να πάει στον αφέντη της, εκείνη έτρεμε…
Τους συνεπήραν τα φιλιά και τα αγγίγματα. Κρυφές επιθυμίες που και οι δυο από παλιά είχαν θάψει μέσα τους. Ένας άντρας και μια γυναίκα ήταν, σε στιγμές δυνατού έρωτα. Επιθυμούσαν χρόνια ο ένας τον άλλο, από την πρώτη κιόλας ματιά, εκεί στο πατρικό της, στο Πέραν.
Στάθηκε ψηλά στη γέφυρα του Λονδίνου, κοιτώντας το ποτάμι κάτω και την πόλη γύρω. Το βλέμμα της χάθηκε στον σκούρο ορίζοντα. «Δε θα αφήσω τη ζωή να με δαμάσει, θα τη νικήσω».

Ποιοι είχαν συμφέρον να κλείσουν τα στόματα και γιατί;
–Τι με ρωτάτε, αστυνόμε, του είπε νευριασμένη. Τι είδα; Ή τι αντιλήφθηκα;
Ναι, είμαι πάρα πολύ φοβισμένη! Έναν θόρυβο άκουσα, σαν έκρηξη, και βυθιστήκαμε στο σκοτάδι…