Η Ιζαντόρα προσπάθησε κάτι να πει, αλλά οι λέξεις δεν έβγαιναν από το στόμα της. Έγειρε το κεφάλι της μπροστά, τέντωσε τα πόδια, ανοιγόκλεισε τις φτερούγες της και πριν το πάρει είδηση άρχισε να χορεύει. Δίπλωνε το σώμα της, περιστρεφόταν όλο ένταση, ισορροπούσε στο ένα πόδι και ξεδίπλωνε έτσι τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής της.
Η κεντρική ηρωίδα της ιστορίας, η πάπια Ιζαντόρα, ακολουθεί τα βήματα της διάσημης χορεύτριας Ισιδώρας Ντάνκαν. Κύκνοι, πάπιες, γλάροι, κότσυφες κι αηδόνια, μας αφηγούνται μια τρυφερή και ταυτόχρονα σκληρή περιπέτεια αυτογνωσίας και αυτο-αποδοχής, όπου το μπαλέτο και ο μοντέρνος χορός έχουν την τιμητική τους.
Ο χορός γεννιέται από την ανάγκη να πεις αυτό που δεν λέγεται, απ’ την ανάγκη να γνωρίσεις το άγνωστο, έλεγε η σπουδαία χορεύτρια, κι αυτό το γνωρίζουν όλοι όσοι αποφασίζουν να πιστέψουν στις δυνάμεις τους και να ακολουθήσουν το όνειρό τους.