Μύκονος

Η Μύκονος με το νησί της, τη Δήλο, δεν είναι μόνο νησί θεών. Πάνω απ’ όλα είναι το νησί του Φωτός. Δεν είναι τυχαίο ότι στη θάλασσα αυτή ανεδύθη το απόλυτο Φως που γύρω απ’ αυτό μαζεύτηκαν οι Κυκλάδες, οι οποίες κύκλωσαν, με την άγια τους γη, το Θεό της ομορφιάς και της αιώνιας νεότητας, το γιο του Δία και της Λητούς, το Μουσιγέτη Απόλλωνα.
Η Μύκονος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παραδοσιακούς οικισμούς της Ευρώπης, χτισμένη στα ολόλευκα δίπλα στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Ένα νησί συνδεδεμένο με τους ναυτικούς και τη ναυτοσύνη, που με τη ναυτιλία του κυριάρχησε στους εμπορικούς δρόμους του Αιγαίου, κυρίως στους τελευταίους αιώνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Φραγκοκρατίας, της Τουρκοκρατίας και της απελευθερωμένης Ελλάδας, στης οποίας την ανεξαρτησία συνέβαλε καθοριστικά με τη ναυτική της δύναμη. Ένα νησί χωρίς πανύψηλα και μεγάλα κάστρα, που αν και κατακτήθηκε πολλές φορές και από πολλούς, πουθενά στο σώμα του δεν θα βρεις αλλόθρησκους ναούς και αλλαξόπιστους κατοίκους. Με μικρές εκκλησίες σε κάθε γειτονιά, με εικόνες σπουδαίων αγιογράφων, όπως του Χριστόδουλου Καλέργη “του εκ νήσου Μυκόνου”, με ξυλόγλυπτα τέμπλα και λυπητερά γύρω από τους πελώριους Σταυρούς της Ωραίας Πύλης, με τις γειτόνισσες να “κουσενιάρουν” τα νέα της ημέρας στα σκαλοπάτια τους, η Μύκονος είναι ο τόπος που ο καθένας θα ήθελε να είχε ζωγραφίσει με τα χρώματα της ψυχής του.
Ο Γιάννης Γιαννέλος με τις ευαισθησίες του καταφέρνει, συμμαχώντας με το φως της γης και της θάλασσας της Μυκόνου, να αποτυπώσει με μοναδικό τρόπο τις λεπτομέρειες των σχημάτων της. Και με την τέχνη και την τεχνική του να μετατρέψει τις εικόνες του σε πίνακες ζωγραφικής, που θα ζήλευαν και οι σπουδαιότεροι ζωγράφοι. […] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)