Περπατώντας

“Οι μόνες ιδέες που αξίζουν είναι όσες σου έρχονται περπατώντας” υποστήριζε ο Νίτσε, και δεν ήταν μόνος -ο Καντ, ο Ρουσώ, ο Θορώ, ο Ρεμπώ, ο Χαίλντερλιν, όπως και πολλοί άλλοι περπατούσαν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους και με τον δικό του τρόπο.

Ο Frederic Gros, εμπεριστατωμένα και ιδιοφυώς, διαπραγματεύεται το βάδισμα από το σημείο Α στο Β ως μια πνευματική άσκηση, πολυδιάστατη και αυθεντική, που διεγείρει συναισθήματα και διανοήματα υψηλού φιλοσοφικού μεγέθους. Μια φιλοσοφική πραγματεία που υπερβαίνει τα παραδοσιακά όρια και μαζί μια διαυγής και ακριβής περιγραφή των μορφών που κρύβονται στο βάδισμα.